Het bos is dezer dagen weer op zijn mooist, nu de bomen hun zomerplunje hebben ingeruild voor een kleurrijk herfstkostuum. Ook onze harige vrienden zijn gek op de herfst. Tussen al die bladeren op de grond, valt er steeds wel iets leuks te ontdekken. Of te snoepen… Al zijn er enkele hapjes die ze maar beter niet verorberen.
Eikels
Vele honden vinden het ongelofelijk leuk om ermee te spelen en in al hun enthousiasme durven ze al er al eens eentje in te slikken. Dat is niet geheel zonder gevaren, want eikels bevatten het giftige looizuur. Van één eikeltje zal je viervoeter wellicht niet meteen doodvallen, maar het eten van een paar eikels kan vergiftigingsverschijnselen veroorzaken zoals buikpijn, braken, diarree en nierfalen. Eikels kunnen bovendien verstopping veroorzaken wanneer ze in hun geheel worden ingeslikt. Het spijsverteringssysteem van honden is nu eenmaal niet uitgerust om zulk materiaal te verteren, zeker al niet de schil die om de eikel heen zit. Een eikel die volledig ingeslikt wordt, kan vast komen te zitten in de darmen, waardoor de hond geen ontlasting meer gaat maken, zijn buik gaat opzwellen en hij begint te braken. Er rest dan nog slechts één optie: de eikel chirurgisch laten verwijderen. Als je hond dus maagdarmklachten vertoont na een herfstwandeling of als je denkt dat hij op eikels heeft geknabbeld, neem dan contact op met je dierenarts.
Kastanjes
De paardenkastanje – in de volksmond ook bekend als de “wilde kastanje” – is niet enkel giftig voor mensen, maar ook voor honden. Deze kastanjes bevatten saponinen, stoffen die de slijmvliezen irriteren en maag- en darmklachten en koorts kunnen veroorzaken. In ernstige gevallen kan het eten van kastanjes ook neurologische symptomen uitlokken, zoals extreme opwinding, verwardheid, epileptische aanvallen en zelfs coma. Ook de bladeren van de paardenkastanje zijn giftig. Tamme kastanjes mogen wel gewoon worden gegeten, maar ook daarbij is het opletten geblazen: als deze herfstvruchten geheel worden ingeslikt, kunnen ze verstopping veroorzaken.
Paddenstoelen
Paddenstoelen bestaan in alle kleuren en maten. De ene soort is volkomen onschuldig, terwijl de andere soort al bij één hapje giftig is. Als gewone sterveling is het erg moeilijk om al deze verschillende soorten te herkennen. Voorkomen is beter dan genezen: zorg ervoor dat jouw hond niet aan paddenstoelen snuffelt of – erger nog – er een hapje van neemt. Is het te laat en heeft jouw hond al een hapje genomen? Neem een foto van met je telefoon, zodat de dierenarts makkelijker kan nagaan of het om een giftig exemplaar gaat. Heb je niet opgemerkt dat je hond een paddenstoel heeft gegeten, maar begint hij thuis stukjes paddenstoel te braken? Neem dan wat braaksel mee naar de dierenarts. Sommige paddenstoelen veroorzaken buikkrampen en spijsverteringsstoornissen, andere exemplaren kunnen zelfs leiden tot stuiptrekkingen of hallucinaties. Paddenstoelen kunnen zodanig toxisch zijn dat ze het zenuwstelsel, de lever of de nieren aantasten en kunnen de dood tot gevolg hebben. Het spreekt voor zich dat het vergiftigingsgevaar nog groter is voor kleinere honden, zoals bijvoorbeeld de chihuahua of de dwergkeeshond.
Beukennootjes
Ze zien er heel schattig uit, die kleine beukennootjes. Maar in grote hoeveelheden zijn beukennootjes giftig voor viervoeters, omdat ze blauwzuur bevatten. De symptomen bij honden die te veel beukennootjes hebben gegeten, blijven meestal beperkt tot misselijkheid, krampen en braken.
Hulst
In ons land is hulst de enige loofboom die van nature groen blijft in de herfst. In de zomer staat hulst met zijn kleine, witte bloemetjes volop in bloei, maar vanaf de herfst tot de lente, ruimen deze plaats voor felrode bessen. De blaadjes en vruchten van deze boom kennen de meesten onder ons enkel van op de kersttafel als decoratiestuk. Toch zijn de verleidelijk uitziende bessen beslist géén gezond hapje. Noch voor ons noch voor de hond. Zowel de bladeren als de besjes zijn giftig en kunnen symptomen geven als misselijkheid, braken, buikpijn en diarree.
Vieze beestjes: ook in de herfst actief!
In tegenstelling tot wat we vaak denken, zijn parasieten niet enkel in de zomer actief. Ook tijdens de herfst verschijnen er enkele vieze beestjes ten tonele.
Vlooien
Vlooien vormen het hele jaar door een bedreiging. Zelfs in de herfst overleven deze hardnekkige beestjes in onze huizen. De larven verstoppen zich in tapijten, zetels, achter plinten, tussen de spleten in het parket, …. Zodra wij de verwarming weer aandraaien, komen de larven uit, klaar om als bloeddorstige vampiers op jouw viervoeter af te stormen. Een vlooienprobleem kan dus perfect in de herfst de kop opsteken.
Herfstmijt
Tijdens het begin van de herfst houden de larven van de herfstmijt zich schuil in grasvelden en weilanden. Daar wachten ze geduldig af tot er een interessant zoogdier voorbij wandelt, zoals een hond (of zelfs een mens). Zodra ze een leuk slachtoffer hebben uitgekozen, gaan de herfstmijten hun speeksel in de huid injecteren. Dat irritante goedje zorgt voor hevige jeuk, met intens krabben tot gevolg. De hond kan zich zelfs zodanig gaan krabben dat grote letsels ontstaan, zoals open wonden en korstjes, voornamelijk op de neus, in de huidplooien en tussen de tenen. Middelen die gebruikt worden tegen vlooien en teken, hebben doorgaans ook een goed effect op herfstmijt.
Teken
De laatste jaren hebben we erg lange nazomers en milde herfstperiodes gekend. Daardoor zijn ook teken veel langer actief dan enkele decennia geleden. Teken zuigen zich vast in de huid van jouw hond en voeden zich met zijn bloed. Omdat deze vampiers de ziekte van Lyme kunnen veroorzaken, is het belangrijk dat ze zo snel mogelijk verwijderd worden. Dat doe je met behulp van een speciaal tekentangetje, dat je achter de kop van de teek schuift, om de parasiet vervolgens met een kurkentrekkerachtige beweging uit de huid te verwijderen. Je kan jouw hond preventief beschermen tegen deze vieze beestjes, met een antiparasitair middeltje.
Foto’s: © Shutterstock
