Franse buldog

OORSPRONG

De Franse buldog kent zijn oorsprong in het Verenigd Koninkrijk. Daar werd hij ingezet in gevechten tegen wilde dieren zoals beren, leeuwen en stieren. Dat laatste gaf het ras trouwens de naam: bull-dog (“bull” is Engels voor “stier”). In 1835 kwam er een verbod op de gevechten. Vanaf dan ging het snel, en met de afsplitsing tussen de Engelse en de Franse buldog kwam er een transformatie naar geliefde chouchou van de Parijzenaren.
De buldog arriveerde in Frankrijk via Normandië, in het gezelschap van kantwerkers op zoek naar werk. Deze immigranten brachten de kleinere buldoggen met zich mee om onder andere ratten te verjagen op boerderijen. Daar werden ze gekruist met terriërs. Deze kruising leverde de huidige Franse buldog waarschijnlijk zijn van nature rechtopstaande oren op. De nieuwe hondjes werden al snel een rage in Normandië en vonden hun weg naar Parijs. In de volkse buurten van de Parijse hoofdstad werden de kleinste honden geselecteerd door fokkers en gekruist. De Franse buldog was geboren.
Je zou het haast niet geloven als je deze kleine hond nu ziet liggen in onze sofa’s, maar in de jaren ‘80 van de negentiende eeuw was hij een echte volkshond! Zijn koosnaampjes waren “chien de boucher” (slagershond) en “chien du fort des halles” (naar de sterke mannen die handelswaren naar de Parijse hallen transporteerden) en hij was de favoriete vriend van de Parijse werkklasse. Hoe deze volkshond de geliefde gezelschapshond van de hogere klassen geworden is, is niet duidelijk, maar aan het begin van de twintigste eeuw was de Franse buldog geëvolueerd naar een heuse salonhond. Wist je dat er zelfs een Franse buldog meereisde met de Titanic? Het hondje was verzekerd voor het equivalent van 750 euro, een astronomische som voor dat tijdperk!

RASKENMERKEN

Hoewel hij tegenwoordig eerder een salonhond is, zie je nog goed dat deze hond afstamt van krachtpatsers. De Franse buldog heeft een krachtige uitstraling voor zijn kleine formaat, is kort en gedrongen met compacte proporties en gebalanceerde verhoudingen. De gladde vacht, opstaande oren, korte staart en zijn sterke, brede, vierkante kop maken van hem een stoere verschijning. Laat je bij de zoektocht naar je nieuwe vriend niet verleiden door de modekleuren die tegenwoordig aan populariteit winnen bij de kleinere rassen zoals grijs, black and tan, blauw of merle! De enige erkende kleur volgens de rasstandaard voor een Franse buldog is licht of donker fawn, al dan niet zwart getijgerd en met witte vlekken. De zeldzame witte buldoggen zijn toegestaan, op voorwaarde dat ze een zwarte neus hebben, maar worden wel uit de fok gehouden aangezien ze een risico op doofheid met zich meedragen.

KARAKTER

De reden voor de grote populariteit van de Franse buldog is ongetwijfeld zijn gouden karakter. Deze kleine allemansvriend is een echte leukerd die makkelijk op te voeden is, goed om kan met kinderen, weinig beweging vraagt en niet speciaal veel ervaring vereist van zijn baasje. Qua karakter zit je dus echt goed bij de Franse buldog! Helaas kan niet hetzelfde gezegd worden over de gezondheid van het hondenras. Maar als fokkers zich inzetten om daar iets aan te doen, wordt de Franse buldog in de toekomst een op-en-top gouden hondje. Deze charmante, vrolijke vriend is aangepast aan het leven in de stad. Hij heeft niet enorm veel behoefde aan beweging. Uiteraard wandelt hij graag en is hij dol op spelen, maar hij ligt ook graag ’s avonds zalig op de schoot. De Franse buldog durft al eens overmoedig te zijn. Hij vergeet dan dat hij eigenlijk klein is. Verder heb je aan de Franse buldog een rustige vriend. Alleen zijn is niet zijn specialiteit, wat hem geschikt maakt voor oudere mensen.

OPVOEDING

Hij is makkelijk op te voeden doch temperamentvol, dus vergeet niet dat ook deze hond, zoals alle honden trouwens, een consequente opvoeding nodig heeft. Kort samengevat: de Franse buldog is een geschikte startershond voor nieuwe hondenbaasjes!
De Franse buldog mag er dan misschien heel schattig uitzien, hij is ook eigenwijs. Laat je dus niet vangen aan zijn schattig voorkomen, want hij weet zelf ook wel hoe hij je rond zijn pootje moet draaien.

Advertentie

GEZONDHEID EN VERZORGING

Dankzij zijn korte en eerder stugge vacht is de buldog ook geen hondje dat veel onderhoud vraagt qua borstelen. Eenmaal per week is meer dan voldoende. Let er wel op dat je de huidplooien goed schoonmaakt tijdens de wekelijkse verzorging, want de rimpels en huidplooien van een buldog kunnen echte broeihaarden zijn waar vocht, vuil en bacteriën voor lelijke huidaandoeningen kunnen zorgen. Franse buldoggen zijn gevoelig aan eczeem en dat is niet verbazend.
Net als andere kortsnuitige hondenrassen kan ook de Franse buldog lijden aan het brachycefaal obstructief syndroom.  “Brachycefaal obstructief syndroom” (BOS) is een verzamelnaam voor luchtwegaandoeningen die bij kortsnuitige honden heel vaak voorkomen en ernstig kunnen zijn. Een hond met BOS verkeert in meer of mindere mate continu in ademnood. Door de extreem kort gefokte hondensnuiten is er bij deze honden vaak onvoldoende ruimte voor een goedwerkend ademhalingsstelsel, waardoor er obstructies in de luchtwegen ontstaan. Dat kan in sommige gevallen leiden tot ernstige benauwdheid.
Algemeen genomen is BOS een luchtwegenproblematiek, maar eigenlijk is het vaak een combinatie van één of meerdere afwijkingen. Veel honden met BOS hebben te kleine neusgaten. Probeer maar eens te sporten met een verstopte neus: dat hou je niet vol. Zo voelt een hond met BOS zich eigenlijk continu. Sommige baasjes zijn niet bekend met het syndroom en vinden het schattig dat hun hond snurkt of knort, terwijl hij eigenlijk met veel moeite naar adem hapt…
Honden met BOS zijn, niet alleen permanent in ademnood, ze zijn ook nog eens hitte-intolerant. Dat wil zeggen dat zomerse temperaturen voor deze honden eigenlijk al veel te warm zijn en een hittegolf ronduit gevaarlijk is. Honden raken hun overtollige warmte kwijt via hun ademhaling, maar hijgen is voor honden met BOS extreem moeilijk. Krijgen deze honden het te warm, dan zwellen de slijmvliezen door het overdreven hijgen op waardoor ze het nog benauwder krijgen. Blijf dus met je buldog, en zeker een erg kortsnuitige, vooral binnen bij warme dagen en ga bij een vermoeden voor BOS altijd naar de dierenarts voor een diagnose.
Kan BOS dan voorkomen worden, en wiens schuld is het eigenlijk? Een delicate vraag die heel wat emoties oproept bij zowel voor- als tegenstanders van brachycefale rassen. Ligt de schuld bij de mensen die graag kortsnoetjes willen, of gaan de fokkers te ver? De regelgeving wordt alleszins steeds strenger voor het fokken van brachycefale rassen en dieren die door hun uiterlijke kenmerken lichamelijke beperkingen ondervinden. In Nederland is het simpel: honden waarvan de snuit korter dan de helft van hun schedel is mogen niet meer gefokt worden. Fokkers die zich hier niet aan houden riskeren zware boetes.
In Vlaanderen wordt er gewerkt aan een plan om dit soort aandoeningen terug te dringen, maar het fokken van te kortsnuitige honden verbieden gebeurt nog niet. In België ligt de focus vooral op het algemeen terugdringen van erfelijke aandoeningen bij honden en katten. Fokkers worden gesensibiliseerd en op hun verantwoordelijkheid gewezen. Of die aanpak genoeg is en malafide fokkers zal tegenhouden om zieke hondjes te blijven fokken in naam van de esthetiek, is nog maar de vraag.

LEVEN MET EEN FRANSE BULDOG

De Franse buldog is een leuke gezinsvriend die niet superveel inspanning vraagt van zijn baasje. Een “makkelijk” hondenras dat ook geschikt is voor beginners. Kortom, een hondje met een topkarakter, maar wel eentje met een stevig gezondheidsrugzakje. Wees bij de aanschaf of adoptie van een Franse buldog ook bereid om goed te overleggen en snel te schakelen met de dierenarts en wees je ervan bewust dat een hondje met een groter risico op erfelijke gezondheidsproblemen ook komt met een groter kostenplaatje. En misschien wel het belangrijkste van allemaal: kies je buldog met verstand!