In het vierde seizoen van De Verhulstjes, een realityreeks over de familie van Gert Verhulst, is Vlaanderens populairste bouvier, Marcel, nog in al zijn glorie te bewonderen. Maar een tijdje terug is hij overleden. Ellen Callebout, Gerts vrouw, haalt mooie herinneringen aan Marcel op. ‘Hij zat vol apenstreken.’
We zien hem nog genieten van het leven in het zonnige Saint-Tropez in de eerste aflevering van het nieuwe seizoen van De Verhulstjes. Maar enkele maanden geleden is de populaire bouvier op 9-jarige leeftijd stilletjes in zijn slaap heengegaan. Een ding is zeker: hij heeft een onuitwisbare indruk nagelaten. Naast Samson is Marcel zowat Vlaanderens bekendste viervoeter geworden. Ellen Callebout blikt samen met ons terug op zijn leven en vertelt hoe bouvier Leo, het beste hondenvriendje van Marcel, het nu stelt.
Marcel en Leo: een bijzondere band
Hoe is Marcel indertijd in je leven gekomen?
Ellen Callebout: ‘De vorige eigenaars van ons huis in Oostduinkerke hielden twee Duitse doggen in de tuin. Wanneer wij er gingen wonen, besloten we om ook twee grote honden te nemen, als waakhonden en voor de gezelligheid. Valerie, de mama van Viktor en Marie, fokte bouviers en ze had op dat moment een nestje bouviers waarvan er nog een pup over was. Dat was Marcel. Leo kwam van een andere fokker. Hij was al drie maanden oud toen Marcel werd geboren. Valerie heeft Leo als pup in huis gehaald zodat hij samen met Marcel kon opgroeien. Zodra Marcel oud genoeg was om het nestje te verlaten, zijn hij en Leo bij ons komen wonen: als een pup van drie maanden en puber van zes maanden.
Was dat niet hectisch, twee jonge honden tegelijk in huis?
Ellen: ‘Dat viel eigenlijk heel goed mee. Leo was al voor een stuk opgevoed en hij luisterde al goed. Thuis bij ons nam hij de rol van “oudere broer” op zich. Marcel liep de hele tijd achter hem aan en heeft veel van hem geleerd. We kunnen dus wel zeggen dat Leo hem deels heeft opgevoed.’
Hoe was hun band?
Ellen: ‘Leo was altijd heel zorgzaam voor Marcel. Als een grote, verstandige broer hield hij alles in de gaten. Zodra Leo gevaar zag begon hij te blaffen, bijvoorbeeld wanneer hij vond dat Marcel te diep in de zee ging of te lang in het water bleef. Wanneer Marcel in het zwembad viel, sprong Leo hem achterna om zijn kleine broer te “redden”, terwijl dat nergens voor nodig was, want Marcel kon heel goed zwemmen. Leo was altijd een beetje paniekerig en waakte over de veiligheid van Marcel.’
Leken ze op elkaar qua karakter?
Ellen: ‘Neen, het waren twee uitersten. Marcel kon heel koppig zijn. (lacht) Hij zat vol met apenstreken. Maar hij was zo ongelofelijk lief. Leo is altijd al een hele brave hond geweest, die nooit iets verkeerds zou doen.’
grote, verstandige broer hield hij alles in de gaten’
Welke herinneringen koester je het meest aan Marcel?
Ellen: ‘Ik heb heel veel mooie herinneringen aan hem: de eerste keer samen zwemmen in de zee, de eerste keer in de sneeuw…. Er zijn veel mooie momenten geweest.’
Zorgenkindje
In het eerste seizoen van De Verhulstjes zagen we dat je hem elke dag meermaals sondeerde omdat hij niet meer zelfstandig kon plassen. Hoe lang heeft hij met zijn gezondheid gesukkeld?
Ellen: ‘Hij is ongeveer twee jaar op de sukkel geweest. Dat sonderen heb ik ongeveer een jaar lang moeten doen, maar dan is Marcel een bepaalde ingreep ondergaan waardoor hij opnieuw zelfstandig kon plassen. Maar ik denk dat hij het plassen verleerd was, omdat hij het zolang niet meer had gedaan, want hij had het niet meer onder controle.’
Hoe oud is hij geworden?
Ellen: ‘9,5 jaar. Het ging bergaf met zijn gezondheid. Marcel moest opnieuw geopereerd worden omdat hij niersteentjes en cysten had. Zonder ingreep kon zijn plasbuis geblokkeerd raken, maar hij had naast nierproblemen intussen ook hartproblemen. De narcose zou voor hem een groot risico zijn. Na de vorige operatie, een aantal maanden eerder, heeft hij een tijdje op intensieve zorgen gelegen. Het herstel duurde lang. We zeiden altijd: zolang hij een goede levenskwaliteit heeft blijven we ervoor gaan. De laatste drie dagen verslechterde zijn toestand. Ik was toen blij met de kleinste dingen: Marcel die zijn pot leegat, kwispelde of zich naar de auto haastte zodra ik de koffer opendeed en me aankeek met een blik van: ‘Je gaat me toch meenemen hé?’. Op zijn laatste avond heb ik hem in zijn bedje gestopt en een Dentastick gegeven omdat we altijd zo de tandjes poetsen voor het slapengaan. Die heeft hij nog smakelijk opgegeten. Daarna is hij denk ik gestorven in zijn slaap. ’s Morgens lag hij in zijn slaaphouding, dus ik denk dat zijn hartje gewoon gestopt is met kloppen. Ik heb er wel vrede mee dat hij op die manier is heengegaan en dat ik zelf de beslissing niet heb moeten nemen. Ik denk dat dat enorm zwaar zou zijn.’
Begreep Leo wat er gebeurd was?
Ellen: ‘Leo lag die ochtend naast Marcel. Ik vraag me af of hij besefte dat Marcel er niet meer was. We wonen zowel in Antwerpen als in Oostduinkerke en Marcel is in Antwerpen gestorven. Toen we twee dagen later terug naar Oostduinkerke gingen, is Leo daar heel erg op zoek gegaan naar Marcel. Dat is ook de plek waar ze samen zijn opgegroeid. Misschien dacht hij: hier ga ik hem wel vinden.’
Leo en Marcel hadden heel hun leven samen doorgebracht. Is Leo nu veranderd?
Ellen: ‘Hij is veel aanhankelijker geworden. Onze band is ook veranderd. Vroeger verdeelde ik mijn aandacht over twee honden, Marcel was dan ook een specialleke dat extra veel aandacht nodig had. Nu ik dubbel zoveel als vroeger met Leo bezig ben, zijn we hechter geworden.’
Nieuwe routines
In de afleveringen die nu worden uitgezonden is Marcel nog te zien. Kijk jij ook?
Ellen: ‘We kregen de beelden al eens te zien vooraleer ze werden uitgezonden. Toen kon ik er niet naar kijken. Ik had het er op dat moment nog heel moeilijk mee. Nu vind ik het fijn om hem en zijn streken te zien op het scherm. Er waren ook beelden van hem gemaakt als ik er zelf niet bij was, zoals die keer dat Gert en Viktor in Saint-Tropez met Leo en Marcel gingen wandelen. Dat is leuk om te zien. Dankzij de tv-reeks heb ik mooie, tastbare herinneringen aan Marcel. Ondanks dat ik natuurlijk ook duizenden filmpjes van hem op mijn telefoon. Het is toch nog net iets anders om hem zo bezig te zien op tv.’
Overweeg je om gezelschap voor Leo in huis te halen?
Ellen: ‘Neen, het overlijden van Marcel en ook de periode daarvoor, toen hij zo ziek was, hebben me veel verdriet gebracht. Ik denk dat Leo de laatste twee jaar misschien een beetje in de schaduw van Marcel heeft geleefd. Niet dat hij ooit iets tekortkwam, maar als je bijvoorbeeld met twee honden gaat wandelen waarvan er eentje ziek is, pas je het tempo aan voor de zieke. Leo begint nu z’n draai terug te vinden. We hebben ons samen nieuwe routines aangemeten en hij doet het goed. Ik ga nu even volle bak met hem genieten en hem alle rust en aandacht geven die hij verdient.’
DE VERHULSTJES
Iedere zondag om 20.55u op Play 4
en op GoPlay
Tekst: Evi Maveau
Foto’s: Hondermooi
