WOEF

Foto: © Shutterstock

Het lijdt geen twijfel, de maltezer is met stip het liefste hondenras ter wereld! Zo klein zijn gestalte, zo groot is zijn hart. Met zijn guitige, ronde oogjes draait hij iedereen moeiteloos om de poot. En als hem dat niet lukt, strikt hij je wel met zijn lange, hagelwitte lokken. Iets waar Rapunzel alleen maar jaloers op kan zijn…

Maar… wie kent er het ras beter dan zijn baasjes? Daarom zijn we ook benieuwd hoe jij het leven met de maltezer ervaart. Door jouw verhaal te delen met onze lezers, krijgen ze een realistisch beeld van deze hond. We doen een oproep aan alle baasjes van dit ras om een leuke foto en een tekstje over jouw beste buddy te mailen naar  rasvandemaand@woef.be tot en met 15 oktober 20.00 uur. De uitverkoren inzendingen plaatsen we in Woef!

Voor een geldige deelname: kopieer onderstaande vragenlijst, vul deze in en zet alles mee in je mail. De resultaten van deze enquête worden verwerkt in het artikel over de maltezer.

– de naam van je hond:
– leeftijd:
– waar hij vandaan komt (Stamboom: ja of nee? Fokker? Adoptie?…):
– hoeveel je voor hem hebt betaald:
– zijn karakter:
– gezondheid (gezondheidsproblemen, allergieën, ziektes?):
– hoe je de vachtverzorging ervaart (veel kammen? veel vachtverlies?):
– of hij veel beweging nodig heeft:
– of je hondenschool volgt (of een hondensport beoefent):
– waarom je precies voor dit ras koos:
– hoe je hond is in de omgang met andere honden, vreemden, kinderen en andere huisdieren:
– of de opvoeding moeilijk was:
– Leuke anekdotes/bijzonderheden:

Wij zijn alvast erg benieuwd naar jullie mooie maltezers!

Wie een dier wil adopteren, begint soms aan een lange zoektocht naar het geschikte gezelschap. Wil je een klein, ouder en rustig hondje, maar verblijven er in het lokale asiel enkel jonge, onstuimige, grote loebassen? Dan ga je soms online verder op zoek en moet je verschillende websites raadplegen. Dat kan makkelijker, vindt minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA). En daarom lanceert hij vandaag op Werelddierendag een website die alle asieldieren van Vlaanderen verenigt.

De nieuwe website www.adopteereendier.be geeft een overzicht van alle dieren die een nieuwe thuis zoeken, geordend per provincie, soort, ras, leeftijd enzovoort. Zo kunnen mensen die op zoek zijn naar een asieldier gericht op zoek gaan naar een dier dat bij hun levensstijl past.

‘Nu heeft niemand nog een excuus om de asielen over te slaan en meteen naar een dierenhandel te lopen’, zegt Weyts. ‘Als je bijvoorbeeld specifiek op zoekt bent naar een jonge zwarte labrador, dan kan je met één muisklik een overzicht krijgen van alle jonge zwarte labradors in onze asielen.’
Met de nieuwe website wil de minister ook alle Vlamingen die overwegen een dier in huis te nemen oproepen om een asieldier te overwegen. ‘Mijn eigen kat én hond komen uit het asiel en daar hebben we nog geen moment spijt van gehad’, zegt Weyts. ‘Ik kan het dus iedereen aanbevelen.’

Ook voor verloren gelopen dieren?
Tot nu toe had nog niet elk dierenasiel een website en kozen asielen voor verschillende systemen om een overzicht van hun asieldieren online te zetten. Weyts investeerde 30.000 euro om alle 120 erkende asielen die Vlaanderen telt toegang te geven tot eenzelfde platform. Bij WOEF pleiten we ook voor een gelijkaardig initiatief in verband met verloren gelopen dieren. Momenteel bestaan er verschillende websites en groepen op sociale media die verloren gelopen dieren proberen te herenigen met hun baasje. Stuk voor stuk geweldige initiatieven, maar als baasje is dat niet handig, want je moet je verloren dier ingeven op al die platformen en alle verschillende websites in het oog houden. Meer info daarover vind je hier.

Deze maand kan je assistentiehond in opleiding Loulou zien schitteren op de cover van WOEF-magazine.
De golden retriever ging vorige week naar Disneyland Parijs en beleefde daar samen met haar baasje Deborah een geweldige tijd, zoals je in onderstaand filmpje kan zien.

Onzichtbare ziekte
Deborah Wouters (28) uit Herentals ziet er stralend uit. Je zou nooit durven denken dat ze met een chronische ziekte leeft: een zeldzame, aangeboren immuundeficiëntie. Om die onder controle te houden, volgt Deborah een donorinfuustherapie die zware bijwerkingen heeft. Gelukkig is Loulou in de buurt!

Waarschuwen bij plotse suikerdalingen
Deborahs immuunsysteem werkt niet naar behoren. Haar lichaam maakt bepaalde afweerstoffen niet automatisch aan, waardoor ze continu ziek werd. ‘Om die tekorten aan te vullen, krijg ik wekelijks gefilterd bloed van een donor toegediend’, vertelt Deborah. ‘Eén van de bijwerkingen van die donorinfuustherapie, is dat ik plotse suikerdalingen krijg, waardoor ik onverwacht het bewustzijn kan verliezen. Zo heb ik al een stevige val op straat en in de badkamer gemaakt.’
Daarom houdt golden retriever Loulou een oogje in het zeil. Loulou is namelijk een heel erg bijzondere assistentiehond. ‘Ze waarschuwt me ongeveer een half uur voor een aankomende suikerval’, vertelt Deborah, ‘waardoor ik op tijd medicijnen kan nemen.’
De donorinfuustherapie, die ervoor zorgt dat Deborah niet ziek wordt, heeft nog een nadeel. De eerste dagen nadat ze deze toegediend krijgt, wordt Deborah erg misselijk, omdat haar lichaam de vreemde bloedcellen begint aan te vallen. Loulou assisteert haar op zulke momenten met alledaagse dingen. De slimme viervoeter trekt Deborahs sokken uit, brengt haar een flesje water, raapt dingen op van de grond en draagt de boodschappen. ‘Door Loulou ben ik op slechte dagen minder afhankelijk van anderen’, vertelt Deborah.

Volg de avonturen van Loulou
Loulou heeft een eigen Facebookpagina waarop kan je al haar avonturen volgen. Je vindt haar op Facebook onder de naam Assistentiehond Loulou.

Foto: © Shutterstock

Foto: ©Shutterstock

Binnenkort starten we in WOEF met een nieuwe rubriek over Belgische hondenbaasjes die in het buitenland wonen met hun viervoeter(s).

We zijn op zoek naar hondenbaasjes die kozen voor een leven in het buitenland. Ben jij (samen met je hond) geëmigreerd, stuur dan een mailtje naar redactie@woef.be. Wie weet schitter jij binnenkort met jouw beste vriend(en) in WOEF.

Wij zijn alvast zeer benieuwd naar jullie verhalen!

Foto: © Shutterstock

Mensen waarvan hun huisdier verdwijnt zijn vaak in paniek en gaan in allerijl via websites en sociale media op zoek naar hun geliefd huisdier. Zij moeten niet alleen hun vermiste viervoeter aanmelden op verschillende websites en platformen, maar deze ook apart in het oog houden om te zien of hun hond of kat is teruggevonden. Dat kan beter volgens het hondenmagazine WOEF.

WOEF roept daarom dan ook de bevoegde overheden op om dringend werk te maken van één erkend nationaal platform voor vermiste huisdieren. Het gaat concreet om de Ministers van Dierenwelzijn Ben Weyts (Vlaanderen), Carlo Di Antonio (Wallonië) en Staatssecretaris Bianca Debaets (Brussel).

Vorig jaar liepen er volgens DogID 1.466 honden verloren in ons land. DogID is de databank voor de identificatie en registratie van honden in België. Van die 1.466 verloren gelopen honden werden slechts 584 dieren terug herenigd met hun baasje. De cijfers van DogID zijn echter een onderschatting van het werkelijke aantal verloren gelopen en teruggevonden honden, omdat niet iedereen zijn dier als vermist aangeeft bij de databank en sommige baasjes vergeten te vermelden dat ze hun dier hebben teruggevonden.

“De verschillende overheden zouden hier meer kunnen betekenen door samen één erkend online platform te ontwikkelen dat efficiënt de boodschap van een vermist huisdier verspreidt en automatisch terugkoppelt wanneer het dier gevonden is. De technologie is alvast voorhanden”, vertelt Joris Pijpen, directeur van WOEF magazine.

Anthony Godfroid, advocaat gespecialiseerd in Dierenwelzijnsrecht treedt de oproep bij: “Een vermist huisdier is een gruwelscenario voor een baasje. Het baasje zou slechts op die ene plek zijn vermist dier moeten aanmelden en het online platform doet de rest. Het platform kan ineens ook dienen om bezoekers te sensibiliseren rond Dierenwelzijn.”

Tenslotte benadrukt Joris Pijpen dat het erkend platform echt wel op een nationaal niveau nodig is. Een vermist dier stopt immers niet aan een gewenstgrens!